UAP: Unang Araw ng Pasukan

UAP: Unang Araw ng Pasukan

            Karen!!!! Nagulat ako sa pagsigaw ni ate. Agad-agad akong bumaba at sobrang gulo pa ng buhok ko. Akala ko naman late na ako sa oras ng pasok ko . Sus! 7:10 pa lang! Mamaya pang 10:00 ang pasok ko! Si ate talaga mas excited pa sakin. Pero wala na akong nagawa kaya nag-almusal na ako.

            Wow!! suot-suot ko na ulit ang school uniform ko. Parang sarcastic ang dating. Haha. Sige na nga … hindi ako gaanong excited, bitin kasi ang bakasyon. 9:30 na pala, papasok na ako. Ang bigat ng bag ko kahit wala pang libro. Buti na lang at may tricycle papaakyat sa school namin.

             May konting kaba dahil bago ang mga teachers pero ng malaman ko na ang adviser namin ay teacher namin nung first year ay may konting relieve. Haha. Tapos yung mga classmate ko pareho lang, may ilang nadagdag lang. tapos 50 lang kami. Ang saya.

            Bago kami nagsimula ay pinalabas muna kami. Naku! Orientation na naman! Ang init-init e. Pero sige kailangan makinig e. Nang matapos na ay dumiretso kami agad sa room namin atsaka kinuha ang sizes namin para sa ipamimigay na bagong uniform.

Grabe! Kahit konti lang kami ay tila kulang ang 5 oras para sa pagkukwento sa mga pangyayaring sa nagdaang bakasyon. At ang bago naming adviser ay tila nabinyagan ng kaingayan namin. Pero ang pagtahimik niya ay tila senyales na kailangan na naming tumahimik.

At ang buong talakayan namin ay naging magaan dahil na rin sa aming guro.

Alam ko, may iba’t iba tayong karanasan sa unang araw ng pasukan; may nagiging maganda at may ilang epic ang kinakalabasan. Pero iisa tayong may kagustuhang maging maganda ang buong taon ng ating pag-aaral at matapos na may natutunan.